Ergoterapia

Słowo ergo wywodzi się z języka greckiego i oznacza działanie. Tak więc ergoterapia jest terapią przez podejmowanie różnego typu działań, opierających się na wiedzy medycznej, socjalnej i rzemieślniczej. Stosuje się ją przy zaburzeniach ruchowych, czuciowych, przewodzenia nerwowego i psychicznych. Daje możliwość podtrzymania zdolności motorycznych, przywrócenia utraconych funkcji, jak również ma ogromny wpływ na uzyskanie większej sprawności.



Ergoterapia towarzyszy, wspiera i uzdolnia ludzi w każdym wieku. Ludzi, którzy mają trudności w wykonywaniu codziennych czynności, którzy nie radzą sobie ze swoimi ograniczeniami i muszą liczyć na pomoc osób drugich. Opiera się głównie na wiedzy medycznej, socjalnej i rzemieślniczej. Stosuje się ją przy zaburzeniach ruchowych, czuciowych, przewodzenia nerwowego i psychicznych. Tak więc ma zastosowanie właściwie we wszystkich dziedzinach medycyny. Jest ważnym środkiem leczniczym prowadzącym do rekonwalescencji chorych i niepełnosprawnych. Jest formą terapii, która dzięki różnorodności metod i materiałów terapeutycznych pozwala pacjentom nauczyć się jak największej samodzielności, niezależności i aktywności. Prowadzona jest przy współpracy całego zespołu specjalistów takich jak lekarze, rehabilitanci, logopedzi, psychologowie, tak aby osiągnąć możliwe jak najlepsze wyniki w poprawie stanu pacjenta.

Celem ergoterapii jest takie leczenie chorych i niepełnosprawnych ludzi aby spełnić ich potrzeby zawodowe, socjalne tak aby znów mogli brać aktywny udział w życiu w pełnym tego słowa znaczeniu. To zachęcanie osoby dotkniętej do brania czynnego udziału w życiu osobistym czy też społecznym. Pokazanie choremu, że sam jest w stanie poradzić sobie, że potrafi przeciwstawiać się codziennym trudnościom i że może sobie dobrze radzić nie prosząc nikogo o pomoc. Taka nauka niezależności daje też ogromne poczucie wartości dla chorego i pozwala spojrzeć na świat nieco optymistyczniej. Pacjent nie obawia się wyjścia z domu, spotkania z przyjaciółmi, wydania rodzinnego obiadu czy uprawiania hobby. To bardzo ważne by nie zostawiać pacjenta samego z problemami. Ergoterapeuta ma za zadanie nie tylko leczyć, ale także radzić i wspierać pacjenta.

Na pierwszym miejscu w leczeniu ergoterapeutycznym stawia się pokonywanie utrudnień w prowadzeniu życia codziennego. Do tych czynności należą ubieranie i rozbieranie się, przygotowywanie i spożywanie posiłków, higiena osobista i wiele innych. W bardzo wielu tych czynnościach w różnym otoczeniu czy na zewnątrz czy też w domu istnieje możliwość ze skorzystania z dużego asortymentu pomocy i urządzeń, które ułatwić mogą pokonywanie tych trudności. Ergoterapeuta ma za zadanie zaopatrzyć chorego we wszystkie niezbędne pomoce i udzielić rad które będą użyteczne w życiu pacjenta. Takimi radami są np. jak przystosować mieszkanie, aby było dopasowane do potrzeb chorego czy chociażby jak łatwiej wstawać z łóżka. Zaopatrzenie w pomoce polega na indywidualnym dobraniu urządzeń pomocnych np. przy ubieraniu lub rozbieraniu się czy utrzymywaniu higieny osobistej. Te wszystkie, czasami tak proste rzeczy pomagają dostrzec choremu, że jest w stanie zmierzyć się z tym co jeszcze do niedawna było niemożliwe.

Ergoterapia to także poprawa fizycznego stanu pacjenta. Tu terapeuci mają do zaoferowania ćwiczenia usprawniające. Ćwiczenia te mogą być prowadzone z zastosowaniem gier czy zabaw tak aby nie tylko poprawiały stan pacjenta, ale także sprawiały mu dużo przyjemności. Ergoterapia oprócz ćwiczeń ruchowych, nauki czynności dnia codziennego, ma także do zaoferowania warsztaty w których można wykonywać prace plastyczne i technicznie jednocześnie ćwicząc motorykę i rozwijając zdolności manualne, koordynacje ruchową i kreatywność pacjenta, rozwijanie swoich zainteresowań i kontynuacje swojego hobby.

Leczenie ergoterapeutyczne pomaga w przywróceniu, względnie poprawie, cielesnej duchowej i socjalnej samodzielności i w powrocie do czynnego życia zawodowego. Jest nastawione w szczególności na poprawę mobilności, koordynacji ruchowej, ale także pamięci, koncentracji i samodzielności a co się z tym wiąże i samowystarczalności. Pacjent powinien nauczyć się żyć z chorobą umieć pogodzić się ze swoją odmienną sytuacją życiową i dostać wskazówki i wszelkie pomoce, które pozwolą mu lepiej radzić sobie w życiu codziennym.

Marta Błoch Zagórny
www.ergoterapia.pl